کاربرد تری دی مکس در فیلم سازی

نرم افزار Autodesk 3ds Max، در دنیای فیلمسازی و سینما، به طور حرفهای، کاربردهای گستردهای دارد. از جمله کاربرد تری مکس می توان به مدلسازی و تولید انیمیشن گرفته، تا ساخت استوریبورد و ایجاد افکتهای بصری (Visual Effects) اشاره کرد. آموزش تری دی مکس بخش های جالبی هم دارد که از جمله آن عا می توان به فیلم سازی اشاره کرد. شاید یکی از دلایل توانمندی گسترده تری دی مکس در صنعت سینما، این موضوع باشد که پدیدآورنده آن، Gary Yost، فیلمساز هم بودهاست. فارغ از این گمانهزنی و دلیل چنین موضوعی، حقیقت این است که بسیاری از فیلمهایی که دیدهایم، هرکدام به نحوی از 3دی مکس بهره بردهاند. در نتیجه، فهرست بلندبالایی از فیلمهای مختلف در جهان وجود دارد که تری دی مکس، در بخشی از فرایند ساخت آنها به کار رفتهاست. بدون وجود این نرم افزار در میان ابزارهای مورد استفاده در این فیلمها، نتیجه، یا امکانپذیر نمیبود و یا نیازمند هزینه و زمان بیشتری میبود. با ما در این مقاله همراه باشید، تا با نمونههایی از این فیلمها و تأثیر Autodesk 3dsmax در آنها آشنا شوید.
فهرست مطالب
- حوزههای عمده استفاده از تری دی مکس در صنعت سینما
- آغاز کاربرد تری دی مکس در فیلمها
- ادامه مسیر، فیلمهای دیگر با 3dsmax
- فیلم Avatar
- فیلم 2012
- The Curious Case of Benjamin Button
- فیلمهای دیگر که با آموزش تری دی مکس مدلسازی شدند!
- سخن پایانی بن رو کالج
حوزههای عمده استفاده از تری دی مکس در صنعت سینما
Autodesk 3dsmax، به عنوان یک نرم افزار قدرتمند گرافیک سهبعدی کامپیوتری، در حوزهها و زمینههای مختلفی از دنیای سینما، مورد استفاده قرار میگیرد؛ یکی از این حوزههای عمده، تولید جلوههای بصری است. بدون وجود چنین ابزاری، بسیاری از فیلمهای اکشن، ساختپذیر نمیبودند یا محصول تولیدی، باورپذیری کافی را نمیداشت. این جلوههای بصری، مجموعهای از قابلیتها و کاربرد تری دی مکس را در بر میگیرند؛ از مدلسازی سهبعدی کاراکترها، جزئیات، و دیگر عناصر حاضر در صحنه گرفته، تا تحرکبخشی (Animate) به این مدلها و رندر کردن افکتهای بصری.
حوزه عمده دیگری از کاربرد تری دی مکس در صنعت سینما، ساخت انیمیشنهای سینمایی و کارتونها است؛ 3دی مکس این قابلیت را دارد که بخش مهمی از ساخت چنین فیلمهایی را به طور کامل بر عهده بگیرد؛
مدلسازی کاراکترهای موجود، تحرکبخشی به آنها، رندر کردن مدلها و غیره، بخشی از وظایف 3dsmax در این حوزه است.
تولید استوریبورد (Storyboard) یکی دیگر از حوزههای کاربرد 3دی مکس در فیلمها است؛ استوریبورد، مجموعهای از اسکیسهایی است که رویدادهای کلیدی در یک روایت را بر اساس زمان، مینگارند. وجود استوریبورد در یک پروژه سینمایی، از این جهت حیاتی است که آن را میتوان به نقشههای اجرایی در یک پروژه ساختمانی تشبیه کرد؛ اعضای تیم و کارفرمای پروژه سینمایی، بر اساس استوریبورد، که ارائهای گرافیکی از پروژه است، میدانند که چه کارهایی باید انجام شود. فرم استوریبورد و میزان جزئیات آن، بسته به نیازهای پروژه، متفاوت است؛ برای یک پروژه محدود تکنفره، حتی توصیف متنی هم کفایت میکند، اما در مورد پروژههای گستردهتر، نیاز به ارائههای گرافیکی مناسبی وجود دارد. در ساخت استوریبورد، میتوان از مدلهای نسبتاً سادهتر تولیدی در تری دی مکس بهره برد؛ یا از قابلیت تحرکبخشی Autodesk 3ds Max به یک سری فریم، برای بیان انیمیشنی در استوریبورد استفاده کرد که گویاتر از فرمهای دیگر ارائه است.
آغاز کاربرد تری دی مکس در فیلمها
نمونه اولیه نرم افزار تری دی مکس، توسط Yost Group، یک شرکت تولید نرم افزار، در سال 1988، با نام 3D Studio Prototype ساخته شد؛ نسخه رسمی این نرم افزار، در سال 1990 و با نام 3D Studio انتشار یافت. و به سرعت، در حوزههای مختلف حرفهای، به محبوبیت رسید. برای آشنایی بیشتر با نرم افزار تری دی مکس و تاریخچه آن، مقاله نکات مهم آموزش تری دی مکس برای مدلسازی معماری را مطالعه کنید.
یکی از نخستین فیلمهایی که در ساخت آن، از 3ds Max استفاده شد، فیلم Johnny Mnemonic، محصول سال 1995، با بازی کیانو ریوز است. این فیلم علمی-تخیلی و اکشن که داستان آن در سال 2021 جریان دارد، به روایتی ویرانشهری از آینده، ناشی از سلطه تکنولوژی و اینترنت میپردازد. فارغ از نقدهای منفی و فروش پایین این فیلم، بهرهگیری از 3دی مکس در تولید آن، نکته مورد توجه ماست؛ نکته جالب توجه دیگر، این است که نسخه مورد استفاده این نرم افزار، 3D Studio 4 بود که در پلتفرم داس (DOS) عرضه میشد. یک سال پس از اکران این فیلم، سال 1996، نخستین نسخه تحت ویندوز این نرم افزار، با نام 3D Studio MAX 1.0 انتشار یافت. استفاده فیلم جانی نمانیک از قابلیتهای چنین نرم افزاری در زمان خود، باعث آشنایی بیشتر با این ابزارها شد.
خلق دنیای مجازی در فیلم Johnny Mnemonic و جلوههای بصری (VFX) آن، با استفاده از 3D Studio و کامپیوترهای شخصی انجام شد؛ در حالی که در آن زمان، بیشتر جلوههای بصری فیلمها، با استفاده از دستگاههای SGI (سیلیکون گرافیکس) صورت میپذیرفت. بنابراین، فیلم جانی نمانیک، به نوعی علاوه بر ایجاد آشنایی بیشتر با 3D Studio، باعث گسترش استفاده از کامپیوترهای شخصی در صنعت سینما هم شد.
ادامه مسیر، فیلمهای دیگر
بعد از Johnny Mnemonic، به عنوان نخستین نمونه، The Craft، فیلم دیگری بود که با استفاده از 3D Studio، در سال 1996 ساخته شد؛ فیلمی که به موضوعات فراطبیعی و جادو میپرداخت و برای ایجاد چنین تصویرهایی، نیازمند این نرم افزار بود. در سال 1997، یکی از مهمترین نسخههای این نرم افزار، با نام 3D Studio MAX R2 منتشر شد؛ فیلم Lost in Space، عرضهشده در سال 1998، نخستین فیلمی بود که از این نسخه نرم افزار، برای جلوههای بصری بهره برد. در سال 1996، نخستین نسخه از سری بازیهای Tomb Raider، با استفاده از 3D Studio ساخته شد؛ اتفاقی که در نسخه دوم این بازی که در سال 1998 منتشر شد رخ داد، استفاده از 3D Studio MAX برای تولید میانپردههای بازی بود.
نقطه عطف دیگری در مسیر استفاده از تری دی مکس در صنعت سینما، کاندیدا شدن فیلم کوتاه انیمیشنی Fifty Percent Gray برای جایزه اسکار بود؛ این فیلم کوتاه، با استفاده از Discreet 3dsmax 4 ساخته شدهبود و در سال 2001 انتشار یافت. در همین سال، برای تولید جلوههای بصری فیلم اکشن Swordfish نیز از این نرم افزار استفاده شد که محبوبیت آن را در فیلمسازی بیشتر کرد.
تعداد فیلمهایی که از نسخههای مختلف تری دی مکس، این ابزار قدرتمند، استفاده کردهاند، بسیار است؛ در این مقاله، به چند نمونه مشهور و برجسته از آنها، اشاره میشود.
فیلم Avatar
در سال 2009، جیمز کمرون، از فیلم مشهور خود، که با نام دیگر James Cameron’s Avatar تبلیغ شد، رونمایی کرد. این فیلم علمی-تخیلی، جهانی را در سال 2154 به تصویر میکشد؛ برای ساخت چنین تصویرهایی، نیاز شدیدی به تکنولوژیهای نوین فیلمسازی بود و از این نظرگاه، این فیلم، مرزها را جابهجا کرد. در فیلم آواتار، ترکیبی از CGI، جلوههای ویژه کامپیوتری، و تصاویر حقیقی بازیگران، به طور همزمان رخ میداد؛ یک دوربین خاص، با عنوان Simulcam، که این همزمانی در نام آن مشهود است، وظیفه انجام این ترکیب را برعهده داشت. به طور خلاصه، اتفاقی که در صحنه فیلمبرداری رخ میداد، چیزی شبیه به واقعیت افزوده، Augmented Reality (AR)، بود.
آواتار، که نخستین فیلم بلند سهبعدی بود و تا سالها، رکورد پرفروشترین فیلم را در اختیار داشت، برنده جایزه اسکار جلوههای بصری شد؛ حضور تری دی مکس در ساخت جلوههای بصری این فیلم توسط شرکت Prime Focus VFX، یکی از دستاوردهای چشمگیر این نرم افزار است.
فیلم 2012
در سال 2009، فیلم آخرالزمانی 2012 منتشر شد که یکی از پرفروشترین فیلمهای آن سال بود؛ این فیلم که پایان دنیا در سال 2012 را به تصویر میکشید، بسیار بر تواناییهای نرم افزار تری دی مکس اتکا داشت. شرکت Uncharted Territory، تولیدکننده جلوههای بصری این فیلم، بیش از 400 تصویر را عمدتاً با استفاده از Autodesk 3ds Max ساخت؛ تری دی مکس در فیلم 2012، برای مدلسازی، UV mapping، rigging، افکتها، و انیمیشن مورد استفاده قرار گرفت. همچنین، شرکت Scanline VFX، برای این فیلم، بیش از 100 تصویر پیچیده و دشوار از آب تولید کرد؛ بیش از 95% از این تصاویر، کاملاً توسط کامپیوتر و با استفاده از 3دی مکس خلق شدهبودند که بیشتر آنها، مستقیماً به کار رفتند.
The Curious Case of Benjamin Button
مورد عجیب بنجامین باتن، فیلمی با داستانی متفاوت بود که در سال 2008 عرضه شد؛ با توجه به داستان ویژه این فیلم، نیاز به ابزارهای مناسبی برای ساخت آن بود. در نتیجه، بسته نرم افزاری شرکت Autodesk، شامل تری دی مکس و مایا (Maya) برای مدلسازی سهبعدی، انیمیشنسازی و شبیهسازی، انتخاب شد. این گزینش، در نهایت، بسیار به نفع این فیلم عمل کرد و باعث شد که برنده جایزه اسکار بهترین جلوههای بصری شود.
برای این فیلم که به تمامی مراحل زندگی عجیب بنجامین باتن، با بازی برد پیت، میپردازد، نیاز به نمایش آثار پیری وجود داشت؛ به این منظور، با استفاده از چنین ابزارهایی، یک سر دیجیتالی دارای ظاهر و عملکرد واقعگرایانه، ساخته شد.
فیلمهای دیگر که با آموزش تری دی مکس مدلسازی شدند!
همانگونه که مطرح شد، از تری دی مکس، در تولید فیلمهای زیادی استفاده میشود؛ اشتراک میان این فیلمها را میتوان در موضوعاتی نظیر ماهیت اکشن، علمی-تخیلی، پرداختن به موضوعات فراطبیعی، انیمیشن، و مواردی از این دست دانست؛ تعدادی از آنها، عبارتند از:
- Alice in Wonderland (2010)
- Black Hawk Down (2001)
- Blade: Trinity (2004)
- Cats & Dogs (2001)
- James Bond; Die Another Day (2002)
- Dr. Dolittle 2 (2001)
- Equilibrium (2002)
- Final Destination 2 (2003)
- I. Joe: The Rise of Cobra (2009)
- Harry Potter and the Deathly Hallows Part 1 & 2 (2010 & 2011)
- Hellboy (2004)
- House of Flying Daggers (2004)
- Hugo (2011)
- Iron Man (2008)
- Live Free or Die Hard (2007)
- Mad Max: Fury Road (2015)
- Mission: Impossible 2 (2000)
- Planet 51 (2009)
- Planet of the Apes (2001)
- Reign of Fire (2002)
- Sin City (2005)
- Shutter Island (2010)
- Spider-Man 3 (2007)
- The Day After Tomorrow (2004)
- The Green Mile (1999)
- The Hurt Locker (2008)
- The Matrix Reloaded (2003)
- The Mummy (1999)
- Transformers: Revenge of the Fallen (2009)
- Transformers: Dark of the Moon (2011)
سخن پایانی بن رو کالج
Autodesk 3ds Max، نرم افزاری با قابلیتهای گسترده در حوزههایی مختلف، نظیر تولید بازیهای ویدیویی، فیلمسازی، انیمیشنسازی، و معماری است. قدرت بالای تری دی مکس، موجب شده که نام آن، با مدلسازی سهبعدی، انیمیشنهای حرفهای و رندرهای حیرتانگیز، گره بخورد؛ پشتیبانی آن از فایلهای نرم افزارهای دیگر و پلاگینهای مختلف، به قدرت و کاربرد تری دی مکس، افزودهاست.
یکی از کاربردهای عمده 3dsmax، در تولید فیلمها و انیمیشنها است؛ این نرم افزار در صنعت سینما، تری دی مکس، برای ساخت جلوههای بصری، بسیار مورد استفاده قرار میگیرد.
از میان فیلمهای مشهوری که این نرم افزار، حضوری چشمگیر در تولید آنها داشتهاست، میتوان به فیلمهای Avatar و 2012 اشاره کرد. از طرف دیگر، توانمندی تری دی مکس در انیمیشنسازی، موجب شده که در این حوزه نیز حرفهای زیادی برای گفتن داشتهباشد.
مجموعه بن رو کالج، مرجع اصلی آموزش صحیح نرم افزارهای تخصصی معماری، مدتهاست که برای پوشش اصولی نیازهای نرم افزاری معماران، فعالیت میکند؛ سابقه فعالیتهای حرفهای اساتید بن رو کالج در بهرهگیری از این نرم افزارها در پروژههای واقعی، به عمق تسلط آنها افزودهاست. پکیج آموزش تری دی مکس، محصولی آموزشی از بن رو کالج، برای پوشش کامل نیازهای معماران از این نرم افزار قدرتمند است. البته این آموزشها، منحصر به معماران نیست و ویژگیهای عمومی این نرم افزار را، پوشش میدهد.
Rating 4.67 from 3 votes
با دیگران به اشتراک بگذارید تا امتیاز بگیرید!