تفاوت‌های Revit و Rhino در طراحی معماری: تحلیل جامع و کاربردی

مقدمه

در دنیای طراحی معماری، نرم‌افزارهای متعددی برای مدل‌سازی و طراحی به کار می‌روند.

دو مورد از پرکاربردترین ابزارها در این زمینه،  Revit و Rhino هستند. هر یک از این نرم‌افزارها قابلیت‌ها و ویژگی‌های خاص خود را دارند که برای اهداف مختلفی مناسب هستند.

در این مقاله، به بررسی تفاوت‌های کلیدی بین Revit و Rhino در طراحی معماری می‌پردازیم و مشخص می‌کنیم که کدام یک برای نیازهای مختلف مناسب‌تر است.

۱. هدف و کاربرد اصلی

Revit

Revit یک نرم‌افزار مبتنی بر BIM (Building Information Modeling) است که برای مدل‌سازی اطلاعات ساختمان و مستندسازی پروژه‌های معماری، عمرانی و تاسیساتی استفاده می‌شود.
این نرم‌افزار به معماران و مهندسان امکان می‌دهد که طراحی‌های خود را به صورت پارامتریک و همراه با اطلاعات ساختمانی مدیریت کنند.
همچنین به دلیل قدرت بالای آن در ایجاد هماهنگی بین بخش‌های مختلف یک پروژه، یکی از اصلی‌ترین ابزارهای مورد استفاده در شرکت‌های مهندسی و ساختمانی بزرگ است.

یکی از نقاط قوت Revit، یکپارچگی بالای آن با سایر نرم‌افزارهای طراحی و مهندسی است.
این ویژگی باعث می‌شود که فرآیندهای همکاری و هماهنگی میان مهندسان و معماران تسهیل شود.
به همین دلیل، Revit انتخابی ایده‌آل برای شرکت‌های بزرگ معماری و مهندسی است که نیاز به همکاری در سطح تیمی دارند.

Rhino

Rhino یک نرم‌افزار مبتنی بر مدل‌سازی NURBS است که برای طراحی فرم‌های پیچیده، مدل‌سازی سه‌بعدی و تجسم طرح‌های معماری مورد استفاده قرار می‌گیرد.
این نرم‌افزار به دلیل انعطاف‌پذیری بالا در ایجاد فرم‌های ارگانیک و پارامتریک، در میان معماران و طراحان محبوب است.
قابلیت ایجاد فرم‌های خاص، مانند طراحی‌های آوانگارد و سازه‌های نوآورانه، از مهم‌ترین ویژگی‌های Rhino به شمار می‌آید.

یکی از بزرگ‌ترین مزایای Rhino، قدرت فوق‌العاده آن در طراحی اشکال پیچیده و فرم‌های غیرمتعارف است.
بسیاری از معماران که به دنبال طراحی‌های منحصر به فرد هستند، از Rhino برای مدل‌سازی فرم‌های خاص استفاده می‌کنند.
همچنین، Rhino امکان ادغام با ابزارهای مختلف مدل‌سازی و رندرینگ را فراهم می‌کند و یک گزینه محبوب برای طراحانی است که نیاز به انعطاف بیشتری در فرآیند طراحی دارند.

۲. روش مدل‌سازی

• Revit:
  مدل‌سازی در Revit بر پایه عناصر پارامتریک است. این بدان معناست که هر جزء از ساختمان (دیوارها، درها، پنجره‌ها و غیره) دارای اطلاعات و وابستگی‌های مشخصی است که امکان تغییرات هوشمندانه را فراهم می‌کند.
  همچنین به لطف مدل‌سازی اطلاعاتی، کاربر می‌تواند کلیه داده‌های پروژه را در یک محیط واحد مدیریت کند.علاوه بر این، Revit به دلیل داشتن قابلیت‌هایی مانند Schedule و Quantification، امکان تهیه گزارش‌های دقیق از متریال‌ها و هزینه‌های ساخت را برای کاربران فراهم می‌کند.
  این ویژگی برای شرکت‌هایی که پروژه‌های بزرگ ساختمانی را مدیریت می‌کنند، بسیار مفید است.
• Rhino:
  مدل‌سازی در Rhino بر اساس سطوح و منحنی‌های NURBS انجام می‌شود که امکان ایجاد فرم‌های پیچیده و غیراستاندارد را فراهم می‌کند.
  برخلاف Revit که داده‌های ساختمانی را به صورت سیستماتیک مدیریت می‌کند، Rhino بیشتر به عنوان یک ابزار طراحی خلاقانه مورد استفاده قرار می‌گیرد.
  در Rhino، مدل‌سازی بیشتر به صورت آزادانه انجام می‌شود و کاربران می‌توانند فرم‌های کاملاً سفارشی و منحصر به فرد ایجاد کنند.
  این ویژگی، Rhino را به یک گزینه عالی برای معمارانی تبدیل کرده است که به دنبال طراحی‌های منحنی و ارگانیک هستند.

۳. انعطاف‌پذیری در طراحی فرم‌های پیچیده

• Revit:
  اگرچه Revit ابزارهای مدل‌سازی سه‌بعدی دارد، اما برای طراحی فرم‌های ارگانیک و غیرمعمول چندان مناسب نیست.
  برای ایجاد فرم‌های پیچیده، نیاز به استفاده از افزونه‌هایی مانند Dynamo یا Adaptive Components است.
• Rhino:
  این نرم‌افزار به دلیل پشتیبانی از مدل‌سازی NURBS و افزونه Grasshopper، یک ابزار قدرتمند برای طراحی فرم‌های پیچیده، پارامتریک و الگوریتمیک محسوب می‌شود.
  این ویژگی باعث شده که Rhino در پروژه‌های معماری پارامتریک و دیجیتال بسیار پرکاربرد باشد.علاوه بر این، Rhino می‌تواند مدل‌های سه‌بعدی را با جزئیات بالا ارائه دهد و کاربران می‌توانند با دقت بیشتری روی جزئیات طراحی تمرکز کنند.
  این ویژگی برای پروژه‌هایی که نیاز به مدل‌سازی دقیق دارند، اهمیت زیادی دارد.

۴. قابلیت‌های پارامتریک و افزونه‌ها

• Revit:
  از Dynamo برای مدل‌سازی پارامتریک استفاده می‌کند.
  Dynamo یک محیط برنامه‌نویسی بصری است که کاربران را قادر می‌سازد تا فرآیندهای طراحی را به صورت خودکار انجام دهند.
• Rhino:
  افزونه Grasshopper یکی از قوی‌ترین ابزارهای مدل‌سازی پارامتریک در Rhino است که امکان ایجاد طرح‌های پیچیده و برنامه‌نویسی الگوریتمیک را فراهم می‌کند.
  ترکیب Rhino و Grasshopper یک محیط بی‌نظیر برای طراحی معماری پارامتریک ایجاد کرده است.
  بسیاری از معماران معاصر، از این ترکیب برای طراحی سازه‌های پیچیده و منحصر به فرد استفاده می‌کنند.

۵. مستندسازی و تولید نقشه‌های فنی

• Revit:
  توانایی بالایی در تولید نقشه‌های فنی و مستندسازی پروژه‌ها دارد.
  کاربران می‌توانند به راحتی از مدل سه‌بعدی، نقشه‌های دو بعدی و مستندات ساختمانی استخراج کنند.
• Rhino:
  ابزارهای مستندسازی محدودی دارد و معمولاً نیاز به پلاگین‌هایی مانند VisualARQ برای بهبود خروجی‌ها دارد.
  بسیاری از کاربران Rhino، مدل‌های خود را برای مستندسازی به نرم‌افزارهایی مانند Revit یا AutoCAD منتقل می‌کنند.

۶. ارتباط با سایر نرم‌افزارها

• Revit:
  به دلیل اینکه بخشی از اکوسیستم Autodesk است، ارتباط قوی‌ای با نرم‌افزارهایی مانند AutoCAD، 3ds Max و Navisworks دارد.
  همچنین از طریق پلاگین Rhino.Inside امکان تعامل مستقیم با Rhino را فراهم می‌کند.
• Rhino:
  قابلیت ادغام با نرم‌افزارهایی مانند SketchUp، Maya و Grasshopper را دارد.
  همچنین می‌تواند از طریق افزونه‌هایی مانند Rhino.Inside به Revit متصل شود.

نتیجه‌گیری

انتخاب بین Revit و Rhino بستگی به نیازهای پروژه و مهارت‌های کاربر دارد:

• اگر هدف، مستندسازی دقیق، طراحی پارامتریک و BIM باشد، Revit گزینه بهتری است.
• اگر تمرکز بر روی مدل‌سازی فرم‌های پیچیده و طراحی پارامتریک آزاد باشد، Rhino انتخاب مناسبی خواهد بود.

در بسیاری از پروژه‌های معماری، ترکیب این دو نرم‌افزار به همراه افزونه Rhino.Inside Revit می‌تواند یک راهکار قدرتمند باشد که از مزایای هر دو بهره ببرد.

پکیج آموزش REVIT College (رویت جامع معماری و سازه)

پکیج آموزش Rhino Power (آموزش راینو و پلاگین‌های کاربردی)